Na początek pochwalę się, że ostatnio (tzn. w sesji czerwcowej) udało mi się zdać egzamin z języka francuskiego uprawniający do otrzymania dyplomu DALF (Diplôme Approfondi de Langue Française) na poziomie C1. Chciałabym, aby moje doświadczenie przydało się też i Wam, dlatego w tym wpisie spróbuję zamieścić trochę przydatnych informacji na temat dyplomów i certyfikatów z francuskiego.

Jaki egzamin zdawać?

DELF i DALF to dyplomy wydawane przez francuskie Ministerstwo Edukacji Narodowej. Przed zapisaniem się na egzamin na DELF bądź DALF należy wybrać odpowiedni poziom spośród tych wyodrębnionych przez ESOKJ (Europejski System Opisu Kształcenia Językowego) – od najniższego, A1, do najwyższego, C2. DELF/DALF ważny jest bezterminowo. Jednak, jak podkreślają autorzy strony szkoły językowej Voilà, nawet posiadając dyplom o bezterminowej ważności, warto podtrzymywać regularny kontakt z językiem, by utrzymać zdobyte umiejętności. Innym popularnym egzaminem z języka francuskiego jest TCF (Test de Conaissance du Français). Jego niewątpliwą przewagą nad DELF/DALF jest brak konieczności określania swojego poziomu języka przed egzaminem – TCF ma bowiem jedną formę dla wszystkich poziomów, a po zdaniu egzaminu otrzymuje się zaświadczenie, na którym określony jest poziom. Minusem jest jednak to, że wyniki TCF są ważne jedynie przez 2 lata. Istnieją także dyplomy poświadczające znajomość słownictwa specjalistycznego, np. prawniczego czy medycznego. Więcej o rodzajach dyplomów i certyfikatów można przeczytać na wspomnianej już stronie szkoły językowej Voilà.

Jeśli decydujemy się na DELF i DALF, warto rozwiązać kilka próbnych testów, by móc wybrać odpowiedni poziom. Przykładowe testy można znaleźć na stronie www.delfdalf.pl w zakładce "Sujets". W przypadku DALF oprócz poziomu trzeba wybrać także dziedzinę – do wyboru mamy Lettres et sciences humaines oraz Sciences.

Gdzie można zdać egzamin?

Ja zdawałam egzamin w Instytucie Francuskim w Warszawie. Ośrodki egzaminacyjne znajdują się także w innych polskich miastach: Bydgoszczy, Krakowie, Gdańsku, Katowicach, Łodzi, Lublinie, Poznaniu, Szczecinie, Toruniu, Wodzisławiu Śląskim i Wrocławiu. Dane kontaktowe ośrodków egzaminacyjnych znajdują się na stronie Centre international d’études pédagogiques.

Kiedy można zdać egzamin?

Sesje egzaminacyjne DELF/DALF odbywają się dwa razy w roku – w lutym i czerwcu. Warto jednak pamiętać, że zapisać się i dokonać opłaty należy ze sporym wyprzedzeniem. W tym roku przed sesją czerwcową należało to zrobić do 20 maja.

Jaki jest koszt egzaminu i dyplomu?

W tym roku za DALF C1 w Instytucie Francuskim w Warszawie należało zapłacić 485 zł. Z reguły koszta rosną wraz z poziomem egzaminu. O ceny egzaminów i dyplomów najlepiej dowiadywać się w ośrodkach egzaminacyjnych.

Jak wygląda egzamin?

Egzamin pisemny DALF C1 trwa ponad 3,5 godziny, dlatego podkreślam, że przed egzaminem warto się wyspać i zjeść porządne śniadanie. Później, tego samego oraz następnego dnia, odbywają się egzaminy ustne.

Egzamin pisemny składa się z trzech części – rozumienia ze słuchu, rozumienia tekstu pisanego oraz tworzenia własnego tekstu. Pierwsza część składa się z jednego dłuższego (ok. 6-8 minut) oraz kilku krótszych (około minuty) nagrań. Po wysłuchaniu każdego nagrania odpowiada się na pytania, które sprawdzają, ile z niego zrozumieliśmy. Dłuższego nagrania (w tej sesji był to wywiad radiowy ze specjalistą od ochrony środowiska) słucha się dwukrotnie, krótszych – jednokrotnie. Druga część polega na bardzo uważnym przeczytaniu tekstu z prasy lub literatury (w ostatniej sesji był to tekst prasowy poświęcony rosnącemu wśród Francuzów zainteresowaniu genealogią) i odpowiedzeniu na pytania na jego temat. Trzecia część składa się z kilku krótkich tekstów na jeden temat (w czerwcowej sesji było nim przeludnienie świata), a naszym zadaniem jest napisanie dwóch własnych tekstów. Pierwszy z nich ma być kompilacją informacji zawartych w podanych tekstach, drugi – zawierać naszą opinię na zadany temat, związany z tematem tekstów. Opinia ta ma być poparta zarówno informacjami z tekstów, jak i naszą własną wiedzą.

Egzamin ustny polega na przygotowaniu prezentacji i przedstawieniu jej przed komisją, a następnie rozmowie z komisją. Przygotowanie trwa godzinę, a sama prezentacja wraz z dyskusją – pół godziny. Prezentację przygotowuje się na podstawie wylosowanego zestawu tekstów prasowych na określony temat i dołączonych do nich pytań. Mnie przypadł w udziale temat seriali i przyczyn ich popularności. Inne przykładowe tematy znajdują się na stronie Français Plus.

Ile czasu potrzeba na naukę do egzaminu?

Na to pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam – zależy to od wcześniejszego kontaktu z językiem, od czasu, jaki możemy każdego dnia poświęcać na naukę oraz od wielu innych czynników. Z pewnością jednak w oszacowaniu potrzebnego czasu może pomóc podejście do próbnych testów, dostępnych, jak już wspomniałam na stronie www.delfdalf.pl w zakładce "Sujets". Podejście do próbnych testów pozwala na poznanie swoich mocnych i słabych stron. U mnie najsłabszą stroną okazało się rozumienie ze słuchu, jednak 3 miesiące codziennego, systematycznego obcowania z mówionym językiem francuskim (w tym oglądania filmów i seriali :)) wystarczyło, by osiągnąć poziom niezbędny do zdania egzaminu.

Jak uczyć się do egzaminu?

Moje doświadczenie mówi, że poza rozwiązywaniem próbnych testów warto zapoznawać się z rozmaitymi tekstami. Ważne, żeby były to różne typy tekstów – literatura piękna, publicystyka, literatura popularnonaukowa. Warto także ćwiczyć rozumienie ze słuchu. Tutaj także dobór źródeł powinien być urozmaicony. Jak już wspomniałam, filmy i seriale mogą być pomocne, jednak zdecydowanie warto zapoznawać się też z programami radiowymi i telewizyjnymi, gdyż są najbardziej zbliżone do nagrań obecnych na egzaminie. Mnie pomogły programy informacyjne na TV5 Monde. Pomocny może być także kanał na YouTube alex doyoufrench, zawierający krótkie nagrania wraz z transkrypcjami.

Poznane słówka utrwalałam za pomocą programu Anki, o którym możecie przeczytać w artykule Karola. Na egzaminie nie ma części typowo gramatycznej, jednak jeśli jakieś zagadnienia sprawiają Wam trudność, warto pokusić się o małą powtórkę. Ja skorzystałam z podręcznika do gramatyki wydawnictwa Hachette.

Czynności, które wymieniłam, pomagają w rozumieniu języka francuskiego, zarówno mówionego, jak i pisanego, co jednak z czynnym używaniem języka? Tu dochodzimy do kolejnego ważnego pytania…

Czy można przygotować się do egzaminu samodzielnie?

Przy odrobinie wytrwałości do egzaminu można przygotować się bez kursu czy długotrwałego chodzenia na korepetycje. Ja zaczęłam uczęszczać na indywidualne lekcje, ale po kilku razach uznałam, że nie są mi one potrzebne. Warto jednak mieć do pomocy kogoś, z kim możemy chociaż kilka razy porozmawiać po francusku. Ja poprosiłam znajomą Polkę mieszkającą we Francji o kilka rozmów na Skype. Jeśli nie mamy wśród znajomych nikogo, kto włada francuskim, warto poszukać takich osób np. w odpowiedniej grupie tematycznej na www.CouchSurfing.com. Warszawiakom polecam grupę Warsaw Language Exchange. Jeśli znacie biegle inny język obcy, warto poszukać partnera do tandem course, który z zamian za pomoc w nauce opanowanego przez Was języka, wesprze Was w nauce francuskiego. Przy odrobinie szczęścia na CouchSurfing możecie też trafić na obcokrajowca, który pomoże Wam w nauce francuskiego w zamian za naukę polskiego.

O innych stronach, na których można znaleźć kogoś do pomocy w nauce, możecie przeczytać w artykule Łukasza. Oprócz rozmowy przydatne może być też poproszenie kogoś o sprawdzenie kilku prac pisemnych.

Na koniec przyznam się, że tak naprawdę powinnam była podejść do tego egzaminu dużo wcześniej, ale po prostu paraliżowała mnie obawa, że i tak nic z tego nie wyjdzie. Warto zatem zapoznać się z próbnymi testami i przekonać się, że zdanie takiego egzaminu jest wykonalne 🙂

Zobacz też…

SWEDEX: luźne przemyślenia
Kanały na YouTube, które pomogą Ci szlifować francuski